Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «مهر»
2024-05-08@23:03:58 GMT

ترس از بیماری احتمال مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۱۰۲۳۷

ترس از بیماری احتمال مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، تحقیقات جدید سوئدی نشان داد افرادی که ترس بیش از حد از بیماری‌های جدی دارند زودتر از افرادی که دائماً نگران سلامتی خود نیستند می‌میرند.

هیپوکندریازیس که امروزه اختلال اضطراب ابتلاء به بیماری نامیده می‌شود، یک بیماری نادر است که در آن افراد نمی‌توانند با وجود معاینات و آزمایشات آزمایشگاهی عادی ترس خود را از بین ببرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی ممکن است به طور مکرر پزشک خود را تغییر دهند، در حالی که برخی دیگر از مراقبت‌های پزشکی اجتناب می‌کنند.

«دیوید ماتایکس کولز»، محقق ارشد از مؤسسه کارولینسکا در سوئد، گفت: «ما داده‌های هزاران نفر را در طول ۲۴ سال بررسی کردیم. در میان افرادی که این اختلال را داشتند، خطر مرگ بر اثر خودکشی چهار برابر بیشتر از همسالان آنها بود که این بیماری را نداشتند.»

نرخ کلی مرگ و میر نیز در افراد مبتلا به هیپوکندریازیس بالاتر بود، ۸.۵ در مقابل ۵.۵ در هر ۱۰۰۰ نفر در سال. افراد مبتلا به این عارضه زودتر از افراد بدون این اختلال، یعنی میانگین سنی ۷۰ در مقابل ۷۵ سال، فوت کردند. خطر مرگ ناشی از بیماری‌های گردش خون و تنفسی نیز بیشتر بود. تنها استثنا قاعده سرطان بود.

کولز خاطرنشان کرد: «اما گفتن به بیمارانی که این عارضه را دارند می‌تواند سخت باشد، زیرا آنها احساس می‌کنند که متهم به توهم بیماری هستند.»

کد خبر 5969308

منبع: مهر

کلیدواژه: ریسک بیماری قلبی طول عمر مرگ و میر پویش ملی سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بدهی بیمه ها دیابت نوبت دهی آنلاین دانشگاه علوم پزشکی ایران سازمان نظام پزشکی انسولین سکته مغزی بهرام عین اللهی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افسردگی زوال عقل سازمان بیمه سلامت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۱۰۲۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ ویژگی افرادی که در کودکی کمبود محبت داشته‌اند

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از روزیاتو، آیا تابه‌حال فکر کرده اید که چگونه جو عاطفی خانه در دوران کودکی شخصیت ما را به عنوان یک بزرگسال شکل می‌دهد؟ کمبود محبت در دوران کودکی، اثری منحصر به فرد بر شخصیت و رفتار افراد بر جای می‌گذارد.

بزرگ شدن در چنین محیطی فقط به معنای از دست دادن فرصت در آغوش گرفتن عزیزان خود یا صحبت‌های صمیمانه با آن‌ها نیست، بلکه اساساً می‌تواند بر دیدگاه و رفتار فرد در بزرگسالی تأثیر بگذارد. برخی از این نشانه‌ها در آینده به شکل ظریفی خود را نشان می‌دهند.

۱) مشکل در برقراری ارتباط عاطفی

برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، ایجاد پیوندهای عاطفی در بزرگسالی می‌تواند یک مشکل بزرگ باشد. فقدان نزدیکی عاطفی در طول سال‌های شکل‌گیری شخصیت آن‌ها اغلب باعث ایجاد یک مکانیسم دفاعی طبیعی با جدایی عاطفی می‌شود.

این جدایی می‌تواند به شیوه‌های مختلفی مانند مشکل برای بیان احساسات، احساس ناراحتی هنگام لمس فیزیکی یا پرهیز از برقراری رابطه عاطفی ظاهر شود.

این ویژگی‌ها اغلب منجر به سوء تفاهم شده و روابط شما را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند.

۲) عزت نفس و اعتماد به نفس پایین

ویژگی مشترک کسانی که در دوران کودکی خود محبت کافی ندیده اند، فقدان عزت نفس و اعتماد به نفس است. این باور در ذهن این افراد پرورش یافته که آن‌ها لایق عشق و محبت نیستند.

این باور اغلب منجر به کاهش عزت نفس می‌شود، زیرا این افراد به ارزش و توانایی‌های خود شک می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است با احساس بی کفایتی دست و پنجه نرم کرده و دائماً خود را با دیگران مقایسه کنند.

علاوه بر این، این افراد اعتماد به نفس ندارند، از خطرات و ریسک‌ها اجتناب کرده و به دلیل ترس از شکست یا طرد شدن در منطقه امن خود می‌مانند.

اگر این ۷ تجربه را در زندگی داشته‌اید یعنی سرسخت‌تر از آدم‌های معمولی هستید

۳) نیاز بیش از حد به کنترل

بزرگ شدن در یک محیط سرد از لحاظ عاطقی اغلب باعث نیاز به کنترل در بزرگسالی می‌شود.

این افراد ممکن است تمایل به مدیریت ذره بینی و ریزبینانه موقعیت‌ها و افراد اطراف خود داشته باشند.

آن‌ها استانداردهای سفت و سختی داشته و اگر کارها طبق برنامه‌شان پیش نرود، به شدت مضطرب می‌شوند.

این نیاز به کنترل در روابط عاطفی می‌تواند سرریز شود و آن‌ها را وادار کند که هر حرکت و رفتاری را به شریک زندگی خود دیکته کنند. این کنترل بیش از حد، ناشی از ترس است؛ ترس از رها شدن، آسیب دیدن یا ماهیت غیرقابل پیش‌بینی رفتار انسان ها.

۴) تمایل به کمال‌گرایی

برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، کمال‌گرایی اغلب به یک حالت پیش‌فرض تبدیل می‌شود. گویی آن‌ها به دنبال عشق و تاییدی هستند که در کودکی از دست داده بودند.

این رگه کمال‌گرایی در زمینه‌های مختلفی از زندگی افراد نمایان می‌شود؛ از کار گرفته تا روابط عاطفی.

آن‌ها استانداردهای بسیار بالایی را برای خود تعیین می‌کنند و وقتی به این استانداردها نمی‌رسند، احساس استرس و ناامیدی زیادی به سراغشان می‌آید.

متأسفانه، این کمال‌جویی بی وقفه می‌تواند به فرسودگی شغلی، اضطراب و گاهی اوقات حتی به مسائل مربوط به سلامت روان مانند وسواس یا اختلالات خوردن منجر شود.

۵) مشکل در اعتماد کردن به دیگران

یکی دیگر از ویژگی‌هایی که معمولاً در افرادی یافت می‌شود که در دوران کودکی خود کمبود محبت را تجربه کرده‌اند، مشکل در اعتماد کردن به دیگران است.

این عدم اعتماد می‌تواند ناشی از حمایت عاطفی غیر قابل اعتماد یا متناقضی باشد که در دوران کودکی دریافت کرده اند.

این افراد اغلب در زمینه به اشتراک گذاشتن احساسات واقعی خود با دیگران مشکل دارند، از ترس اینکه آسیب ببینند یا طرد شوند. این ترس می‌تواند آن‌ها را از ایجاد روابط عمیق و معنادار باز دارد.

فقدان اعتماد آن‌ها همچنین می‌تواند منجر به یک حالت کنترل و هشدار مداوم شود که در آن افراد همیشه مراقب نشانه‌های خیانت یا رها شدن هستند.

۶) ترس از رها شدن

یکی دیگر از ویژگی‌های رایج در میان کسانی که در دوران کودکی محبت ندیده اند، داشتن ترسی عمیق از رها شدن است.

این افراد همیشه بابت از دست دادن عزیزانشان نگران هستند، حتی هنگامی که دلیلی واقعی برای این نگرانی وجود ندارد.

این نگرانی می‌تواند آن‌ها را در روابط عاطفی بیش از حد وابسته یا کنترل‌گر کند، زیرا سعی می‌کنند که از تحقق بدترین کابوس‌هایشان جلوگیری کنند.

اما نکته اینجاست: این ترس اغلب تبدیل به یک پیشگویی منفی ساختگی می‌شود. اضطراب مداوم آن‌ها افراد دیگر را پس می‌زند و این باورشان را تأیید می‌کند که رها شدن اجتناب‌ناپذیر است.

۷) مشکل در تعیین مرزهای سالم

افرادی که با کمبود محبت بزرگ شده اند، اغلب در تعیین مرزهای سالم در روابط خود مشکل دارند. ریشه این مشکل را می‌توان در تجربیات دوران کودکی آن‌ها پیدا کرد. ممکن است که نیازها و احساسات این افراد در کودکی به طور مداوم نادیده گرفته شده باشد.

اگر تمرکز حواس ندارید، این کار را انجام دهید | درمان اختلال یادگیری، بیش‌فعالی و اتیسم با انجام این بازی کد خبر 850391 برچسب‌ها تربیت خبر مهم کودکان مهارت‌ها فرد مهارت‌های زندگی

دیگر خبرها

  • ۷ ویژگی افرادی که در کودکی کمبود محبت داشته‌اند
  • افرادی که در کودکی محبت ندیده‌اند، این ۷ ویژگی را دارند
  • چه اسم و فامیلی را می‌توان تغییر داد؟
  • خطر حمله قلبی در این بیماران بیشتر است
  • هشدار احتمال شیوع مالاریا در سیستان و بلوچستان
  • «کودکان اُتیسمی» روی مرز باریک مرگ و زندگی
  • افزایش سرطان‌های سطح چشم / تشدید علائم بیماری‌های چشمی با قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا
  • برگزاری ماراتون اوتیسم در شهر اصفهان / «اوتیسم کمتر بودن نیست، تفاوت است»
  • برگزاری ماراتن اوتیسم در شهر اصفهان / «اوتیسم کمتر بودن نیست، تفاوت است»
  • برگزاری مارتن اوتیسم در شهر اصفهان / «اوتیسم کمتر بودن نیست، تفاوت است»